Aniden geceye yakalandığında, Giovanni Drogo halâ yol alıyordu. Vadi daralmış, kale, dağların kalın perdesi ardından yok olmuştu. Tek bir ışık, en ufak bir gece kuşunun çığlığı dahi yoktu; yalnızca arasıra uzaklardaki bir suyun çağıltısı duyuluyordu. (s.11)
Kale, ona, dahil olacağını asla düşünmediği, ama gözüne kötü göründüklerinden değil, yalnızca alıştığı yaşamdan çok uzak olduklarından dolayı düşünmediği meçhul dünyalardan biri olarak görüyordu. (s.22)